به منظور پیشگیری از انتقال ویروس کرونا، قرنطینه کردن برای چه کسانی لازم است؟
مقدمه
قرنطینه‌کردن به معنی محدود کردن تردد یا جدا کردن افرادی است که بیمار نیستند، اما سابقه مواجهه با بیمار یا عامل بیماری را دارند. این محدویت به منظور مراقبت و پایش وضعیت سلامت افراد با سابقه مواجهه انجام میشود تا در صورت بروز علائم بیماری سریعا شناسایی شوند. این امر مانع از گسترش بیماری میشود. یکی از اقدامات مهم پیشگیرانه برای جلوگیری از انتقال ویروس کرونا، قرنطینه کردن معرفی شده است. حال این سؤال مطرح است که قرنطینه کردن برای چه کسانی لازم است؟
شواهد موجود در زمینه پاسخ به سوال
سازمان جهانی بهداشت، ضوابطی را برای قرنطینه کردن افراد به منظور پیشگیری از انتقال ویروس کرونا پیشنهاد کرده است.
نتیجه‌گیری
با توجه به تعریف قرنطینه و دوره نهفتگی ویروس کرونا، توصیه میشود افرادی که در معرض ویروس کرونا بوده‌اند به مدت 14 روز از آخرین زمانی که در معرض ویروس کرونا بوده‌اند قرنطینه شوند. فرد در معرض ویروس کرونا کسی است که:
• مراقبت‌های مستقیم از بیمار مبتلا به کرونا را بدون استفاده از وسایل حفاظت شخصی انجام داده باشد.
• در یک فضای بسته مشترک و نزدیک با بیمار مبتلا به کرونا (مانند محیط کار، کلاس، خانه یا گردهمایی) مانده باشد.
• با یک بیمار مبتلا به کرونا در فاصله‌ی کمتر از یک متر با هر وسیله‌ی نقلیه‌ای هم‌سفر بوده باشد.
منابع
- World Health Organization. Global surveillance for COVID-19 disease caused by human infection with the 2019 novel coronavirus. Interim guidance; 29 Feb. 2020.
- https://www.cdc.gov/coronavirus/2019-ncov/php/risk-assessment.html
- https://www.cdc.gov/quarantine/quarantineisolation.html
ارسال به دوستان